úff ég hugsa of mikið
Eitthvað til að missa vatnið yfir:
Nú eflaust myndu einhverjir gagnrýnendur farað bísnast yfir blogg leti minni.. en á því eru skýringar.. nú.. ég týndi aftur lykilorðinu.. og hef ég þá formlega komist í hóp alzeimer light sjúklinga.. en sá hópur hefur enn ekki stofnað samtök því ósköp fáir í þessu samfélagi hraðans átta sig á þessum skort á minni sínu.
eníveis.. Það sem drífur á daga manns er ansi margt.. ég gerði t.d. vonlitla tilraun til að næla mér í miða á Tom Waits í London og svo í Berlín og svo í Amsterdam en þar sem snillingurinn er svo sérvitur að vilja einungis halda tónleika sína á litlum tónleikastöðum þá var miðamagnið ansi hreint takmarkað og virtist sem allir miðarnir væru jafnvel seldir áður enn þeir fóru á sölu !?! jæja það er seinni tíma vandamál.. nú þegar rokið hefur blásið burtu hinu annars ágætlega sólríka íslenska tónleikasumri þá stefnum við óhikað á blessaðann snjóinn. Himnar sumra fyllast eflaust af skýjum sem menga hugsanir og valda götum í ósonlagi hugans.. En mitt plan er að takast á við þessi gróðurhúsaáhrif tilverunnar.. það er jú búið að bera þessar tilgátur um rof ósonlagsins af sökum olíubrennslu til baka og því má leiða líkum að því að Þetta skammdegisþunglyndi sé aðeins hreinn hugarburður sem á sér í raun enga stoð í brothættum raunveruleikanum. Einn mætur maður sagði um daginn að eftir því sem hann vissi meira og fylgdist meira með að því þunglyndari yrði hann.. það er nokkuð til í þessu. Það er öllum sussum holt að vita hversu gott við höfum það miðað við æfi og umhverfi annara ,, en það má ekki ganga mikið lengra en það.. við björgum ekki heiminum með því að vorkenna öðrum. Ég tek mark á Dalai Lama sem sagði að lykillinn að lífshamingjunni væri að sætta sig við óendanleika alls.. það varir ekkert að eilífu og því fyrr sem maður sættir sig við það því betra. Og annað það erum sussum meiri líkur enn minni að það leinist líf eftir þetta líf. Og hvað segir þetta mér? LIVE IN THE NOW!!!! rækta andann, rækta augnablikið, það sem drepur þig ekki gerir þig sterkari, orð særa, sverð drepur en samt eru orð sterkari enn sverð.. því er það? Útbúa þarf brynju utan um sálina og heilan svo þessi beittu orð sem rigna á mann stundum hrökkvi bara af og verði öðrum til skammar.. það er galdurinn.. Sjálfselska verður að vera málið... upp að talsverðu marki .. það gleður mig að gleðja aðra.. því er ég sjálfselskur þegar ég gleðja aðra en mig.. allt er þetta eilíf hringa vitleisa eða hvað?
Nú eflaust myndu einhverjir gagnrýnendur farað bísnast yfir blogg leti minni.. en á því eru skýringar.. nú.. ég týndi aftur lykilorðinu.. og hef ég þá formlega komist í hóp alzeimer light sjúklinga.. en sá hópur hefur enn ekki stofnað samtök því ósköp fáir í þessu samfélagi hraðans átta sig á þessum skort á minni sínu.
eníveis.. Það sem drífur á daga manns er ansi margt.. ég gerði t.d. vonlitla tilraun til að næla mér í miða á Tom Waits í London og svo í Berlín og svo í Amsterdam en þar sem snillingurinn er svo sérvitur að vilja einungis halda tónleika sína á litlum tónleikastöðum þá var miðamagnið ansi hreint takmarkað og virtist sem allir miðarnir væru jafnvel seldir áður enn þeir fóru á sölu !?! jæja það er seinni tíma vandamál.. nú þegar rokið hefur blásið burtu hinu annars ágætlega sólríka íslenska tónleikasumri þá stefnum við óhikað á blessaðann snjóinn. Himnar sumra fyllast eflaust af skýjum sem menga hugsanir og valda götum í ósonlagi hugans.. En mitt plan er að takast á við þessi gróðurhúsaáhrif tilverunnar.. það er jú búið að bera þessar tilgátur um rof ósonlagsins af sökum olíubrennslu til baka og því má leiða líkum að því að Þetta skammdegisþunglyndi sé aðeins hreinn hugarburður sem á sér í raun enga stoð í brothættum raunveruleikanum. Einn mætur maður sagði um daginn að eftir því sem hann vissi meira og fylgdist meira með að því þunglyndari yrði hann.. það er nokkuð til í þessu. Það er öllum sussum holt að vita hversu gott við höfum það miðað við æfi og umhverfi annara ,, en það má ekki ganga mikið lengra en það.. við björgum ekki heiminum með því að vorkenna öðrum. Ég tek mark á Dalai Lama sem sagði að lykillinn að lífshamingjunni væri að sætta sig við óendanleika alls.. það varir ekkert að eilífu og því fyrr sem maður sættir sig við það því betra. Og annað það erum sussum meiri líkur enn minni að það leinist líf eftir þetta líf. Og hvað segir þetta mér? LIVE IN THE NOW!!!! rækta andann, rækta augnablikið, það sem drepur þig ekki gerir þig sterkari, orð særa, sverð drepur en samt eru orð sterkari enn sverð.. því er það? Útbúa þarf brynju utan um sálina og heilan svo þessi beittu orð sem rigna á mann stundum hrökkvi bara af og verði öðrum til skammar.. það er galdurinn.. Sjálfselska verður að vera málið... upp að talsverðu marki .. það gleður mig að gleðja aðra.. því er ég sjálfselskur þegar ég gleðja aðra en mig.. allt er þetta eilíf hringa vitleisa eða hvað?

0 Comments:
Skrifa ummæli
<< Home